جدیدترین سلفی احسان خواجه امیری

ه گزارش افکارنیوز،  این خواننده که چندی پیش برای برگزاری کنسرت به آمریکای شمالی سفر کرده بود،‌ تصویر زیر را از یک نانوایی سنگکی در اینستاگرام به اشتراک گذاشت.

خواص بینظیر آواکادو

به گزارش افکارنیوز، 60 درصد آمریکایی‌ها طرفدار آووکادو هستند و این خبر خوبی است چون مطالعات جدید نشان می‌دهد که آووکادو حتی می‌تواند کلید درمان برخی سرطان‌های خاص باشد.

آووکادو حفاظت قابل توجهی در برابر سرطان سینه و سرطان معده ایجاد می‌کند زیرا سرشار از کاروتنوئیدها است.

آووکادو شامل دو ویتامین E و ث است که خواص آنتی اکسیدانی برای بدن دارند. ویتامین ث منجر به کاهش اکسیداسیون کلسترول آل دی آل یا کلسترول بد می‌شود. آووکادو همچنین سرشار از آنتی اکسیدان هایی مانند اپی گالوکاتچین و ... است که منجر به خنثی کردن اثرات رادیکال‌های آزاد در بدن می‌شود.

نتایج مطالعات نشان می‌دهد آووکادو درد ناشی از التهاب مفاصل را نیز کاهش می‌دهد. همچنین بررسی‌ها حاکی از آن است که عصاره آووکادو و سویا می‌تواند در کاهش علایم التهاب مفاصل مؤثر باشد.

گلوتاتیون موجود در آووکادو از سلول‌ها در مقابل آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. هنگامی که سطح گلوتاتیون کبد افزایش یابد، این عضو بدن موثرتر می‌تواند از بدن سم زدایی کند و از سلول‌ها در برابر استرس اکسیداتیو محافظت نماید.

آووکادو حاوی لوتئین است؛ یک کاروتنوئید که خاصیت ضد سرطانی دارد. لوتئین خطر ابتلا به سرطان پروستات را در مردان کاهش می‌دهد ضمن این که از چشم در برابر بیماری‌هایی مانند دژنراسیون ماکولا و آب مروارید محافظت می‌نماید.

گلوتاتیون موجود در آووکادو یک راه برای کاهش خطر ابتلا به سرطان دهان و حلق است. آووکادو همچنین غنی از پتاسیم، ویتامین‌ها و چربی‌ها برای سلامت قلب است.

مواد گیاهی شیمیایی موجود در آووکادو برای سلامت پوست و دندان‌ها نیز مفید است. محققان آکادمی پوست شناسی آمریکا در بررسی‌های خود به این یافته رسیده‌اند که مصرف آووکادو کم هزینه‌ترین مسیر برای درمان بیماری پوستی پسوریازیس است. متخصصان بر این باورند که استفاده از کرم‌های حاوی ویتامین ب 12 و روغن آووکادو می‌تواند بدون داشتن عوارض جانبی فواید بی شماری برای پوست داشته باشد.

مصاحبه خواندنی با آزاده آل ایوب

به گزارش افکارنیوز، در یک روز زمستانی با آزاده آل ایوب، مهربان و خوش صحبت که خاطرات کودکی خیلی از بچه‌ها را ساخته است به گفت‌وگو نشسته‌ایم؛ یک گپ و گفت دوستانه و بدون تعارف!

 

کودکی شما با چه حال و هوایی گذشت؟

دوران کودکی من مثل خیلی‌ها؛ دوران بسیار شیرینی بود. از همه مهم‌‌تر در کنار جمع خانواده سپری شد. خیلی از چیزهایی را که امروز وجود ندارد تجربه کردیم؛ مثل سفر دسته جمعی، دسته جمعی پای یک سفره نشستن، گپ و گفت‌ و با هم خندیدن. ما برای بازی کردن تنها نبودیم، همبازی داشتیم؛ چیزی که امروز خیلی از بچه‌ها ندارند.

به نظر خودتان کودک درون شما چند ساله و در چه حال است؟

کودک درون من به سن بلوغ رسیده و 9 ساله است. هم احساس بزرگ شدن دارد و هم احساس کودکی می‌کند. بچه‌ای است که دیگران قبولش دارند و در عین حال می‌تواند شیطنت کند. در عین حال چون هنوز کوچک است از خطاهایش می‌گذرند. دیدم نسبت به ولی‌نعمتم خدا همین است: من همان بچه کوچک هستم که در زندگی به من فرصت داده راه درست و اشتباه را انتخاب کنم.

بچه‌های امروز به چه مجری نیاز دارند؟

از همه مهم‌‌تر باید خودش باشد، صادق باشد و فیلم بازی نکند. بعضی‌ها واقعا بچه‌ها را دوست ندارند و به خاطر جذابیت‌های این راه وارد این کار می‌شوند. شاید استعداد داشته باشند، ولی چون قلبشان با بچه‌ها یکی نیست نمی‌توانند خیلی موفق شوند. مجری باید بچه‌ها را خیلی دوست داشته باشد، قدرت ارتباط برقرار کردن با کودک را داشته باشد، کودک درونش صد درصد زنده باشد، حوصله و اعصاب قوی داشته باشد، آنها را سرزنش نکند. بچه‌های امروز ناخوآگاه به سمتی گرایش پیدا کردند که حرف‌هایی می‌زنند، بازی‌هایی را انتخاب می‌کنند، با سخت‌افزارها و نرم‌افزارهایی آشنا هستند که ما حتی اسمش را نمی‌دانیم و این‌ها برای ما عجیب است. ما باید بپذیریم شرایط آنها با ما متفاوت است و آنها را درک کنیم. باید به آن عشق بورزیم. وقتی می‌خواهد چیزی به آنها بگوید فکر نکند کار مجری فقط این است که بیاید و حرف بزند. باید حرف‌هایش را بیشتر با زبان بدن به بچه‌ها بگوید تا با حرف زدن. من با تو یکی هستم، درک می‌کنم و دوستت دارم.

یک مجری کودک تا چه زمانی و سنی می‌تواند به اجرای کودک ادامه دهد؟ با این که از یک سن به بعد نباید کار کودک انجام داد موافقید؟

ابدا! (می‌خندد) مگر فوتبال است؟ مگر من بازیکن فوتبالم؟ یادم می‌آید قبلاً می‌گفتند در اوج کنار بکش! این یعنی به فکر خودت بودن. آمدن و انجام دادن کاری برای در خاطره‌ها ماندن. اگر هدفت بچه‌ها هستند باید تا وقتی نفس در سینه داری کار کنی. هر کسی برای بچه‌ها کار می‌کند با دلش کار می‌کند. می‌گویند:«عجب! شما پیر نمی‌شی، شما چقدر جوون موندی! و...» این به خاطر انرژی است که از بچه‌ها دریافت می‌کنی. تا زمانی که توانمندی باید کار کنی. به صورت مجری‌های زمان کودکی ما که نگاه کنی توی صورتشان محبت و عشق موج می‌زند. پس نمی‌توانی بگویی این مجری چون سنش بالا رفته دیگر نباید کار کند. می‌توانی یک مادربزرگ گوگولی برای بچه‌ها باشی که دامنت را پهن کنی، بچه‌ها رویش بنشینند. قربان صدقه شان بروی و برایشان قصه بگویی.

در این سال‌ها چه تغییری کرده‌اید؟

اگر به 10 ، 15سال پیش نگاه کنم می‌گویم امروز از هیچ چیزی متعجب نمی‌شوم، انتظار هر چیزی را دارم. به هیچ چیز دل خوش نمی‌کنم. حتی رنگین کمانی که از آن عبور کردم. چون دنیا شبیه یک دلقک سیرک است. حواسم جمع است که مرا بازی ندهد. با رنگ و لعابش به وجد بیایم ولی یادم باشد که محدودیت زمانی دارد. خیلی زیاد دلم برای اجرای بچه‌ها و زمان آمدن بچه‌ها تنگ می‌شود.رنگین کمان با وجود شکوهمند بودنش رنج‌ها و مشقت‌های زیادی هم داشت. به خاطر بچه‌ها تحمل کردم و خواهم کرد. امروز دوری را تحمل می‌کنم. مطمئنم این فصل هم تمام می‌شود و درختان شکوفه می‌دهند.

به نظر شما خاله نرگس چقدر شبیه آزاده آل‌ایوب است؟

خاله نرگس یک جاهایی جا می‌ماند، مثل الان که در تلویزیون کار نمی‌کند. وابسته، دلبسته، جاه طلب، رویاپرداز، وحشتناک احساساتی و لطیف است. به نظرم دائم مثل سیندرلا کفشش را جا می‌گذارد تا سرنوشت بهتری پیدا کند. آزاده واقعگراست، پذیرفته هر گل زندگی خاری دارد. دختری رویاپرداز و بی فکر نیست، خیلی قوی‌‌تر شده است، این‌قدر که حتی یک قدمی فتح قله هم سقوط کند می‌گوید فدای سرم! ولی خاله نرگس زار زار گریه می‌کند. (می‌خندد)

دغدغه شما برای بچه‌های امروز چیست؟

تنهایی بچه‌ها! متأسفم که این را می‌گویم، ولی اگر از روان‌شناسان بزرگ بپرسیم می‌گویند افسردگی ویژه‌ای در بچه‌ها وجود دارد. این درد خیلی بزرگی است که دلیلش تنهایی بچه‌هاست. من به والدین خرده نمی‌گیرم، شاید شرایط اقتصادی و تربیتی ایجاب نمی‌کند که تعداد بچه‌ها بیشتر باشد. اما این تک فرزندی، ارتباط نداشتن با فامیل و همسایه، زندگی آپارتمانی (بچه‌ها نباید بدوند، باید ساکت باشند و انرژی‌هایشان را نمی‌توانند تخلیه کنند)، گاهی والدین فقط دغدغه سیر کردن شکم بچه‌ها را دارند؛ بطن وجودی بچه‌ها تغذیه نمی‌شود. دلم می‌خواهد کاری را که انجام می‌دهم سوخت و ساز درونی روح بچه‌ها باشد.

یک نکته طلایی به پدر و مادرها

ناگهانی تصمیم به بچه‌دار شدن نگیرید. اگر بچه‌دار شدید مسئولیت آن را بپذیرید. بچه خوب یا بد شود، نشانه‌ای از وجود شماست. در جهت رشد و نمو او نه تنها زمان تولد بلکه تا کهنسالی او مسئول هستید.

با حذف خاله و عموهای تلویزیونی موافقید؟

هرس کردن خاله‌ها و عموها خوب بود، ولی کاملاً از ریشه زدنش نه. خاله نرگس ناگهان بشود نرگس؟! یعنی هویت او را بگیریم. خیلی از بچه‌ها الان عمو، عمه، خاله، دایی ندارند. حداقل این‌طور می‌فهمند مثلا دایی(برادر مامان) یعنی چه؟ (باخنده) و این که حیف است شخصیت‌هایی که پرورش دادید و بچه‌ها آنها راپذیرفته و محبوبند، خاطره و نوستالژی هستند را کنار بگذاریم. اگر در برنامه‌های مناسبتی مثل ماه رمضان و تحویل سال به سلیقه‌اش احترام نگذاریم دیده نمی‌شود. گاهی یک برنامه ارزان با مجری محبوب، رضایتمندی و درصد مخاطب بالا دارد.

گریم بسیار جالب پیمان معادی

گریم فوق العاده رفیق خوبم بابک اسکندری که قرار بود برای پروژه ماه تی تی استفاده شود ولی بهر دلیلی کار متوقف شد و در حال مذاکره ایم تا با تغییراتی در پروژه دیگری که در حال نگارش است مورد استفاده قرار بگیرد. عکسهای بیشتر و اطلاعات تکمیلی بزودی منتشر میشود.

---

تهمینه میانی در انتقاد به جشنواره نوشت...

به گزارش افکارنیوز، تهمینه میلانی در یادداشتی به انتقاد از عملکرد جشنواره فجر در فراموش کردن یاد  عباس کیارستمی  علی رغم همه جشنواره های خارجی پرداخت.

 

 

 کارگردان «دو زن» در انتقاد از جشنواره فیلم فجر نوشت:

«عباس کیارستمی در فستیوال فجر فراموش شد اما در جشنواره‌های خارجی و در مراسم اهدای جوایز آکادمی فیلم و تلویزیون بریتانیا موسوم به «بفتا»، از عباس کیارستمی سینماگر برجسته ایران یاد شد. در قسمتی از این مراسم، ویدئو مونتاژی تحت عنوان «در یاد» پخش شد و تصاویر فیلمسازان مطرحی که در یکسال گذشته از دنیا رفتند، از جمله عباس کیارستمی به نمایش درآمد. بفتا تنها مراسم سینمایی نبود که در آن از عباس کیارستمی یاد شد. جشنواره فیلم ونیز هم، با یادی از سینمای عباس کیارستمی آغاز به کار کرد و در برنامه ویژه بزرگداشت کیارستمی دو فیلم ساخته خود او و یک فیلم که سیف الله صمدیان در مورد او ساخته بود، به نمایش در آمد. جشنواره فیلم لوکارنوی سوئیس و جشنواره بین المللی فیلم کن هم نام این فیلمساز مطرح ایرانی را زنده نگاه داشتند. امسال، جایزه ویژه انجمن نویسندگان آمریکا موسوم به «ژان رنوار» نیز به پاس دستاوردهای عباس کیارستمی در زمینه فیلمنامه نویسی به او اهدا خواهد شد. این جایزه به نویسنده هایی از گوشه و کنار جهان اهدا می شود که در طول فعالیت هنری خود در راستای ارتقای ادبیات سینما و افزودن به غنای حرفه فیلمنامه نویسی تلاش کرده اند. اما در ایران، تنها جشنواره سینمایی کشور، جشنواره فیلم فجر تنها با پوستر بخش غیررقابتی هنر و تجربه از این فیلمساز فقید یاد کرد.»

این کارگردان علاوه بر این تصویری قدیمی از عباس کیارستمی و خودش را نیز همراه با این متن انتقادی به اشتراک گذاشت.

عباس کیارستمی و تهمینه میلانی