سلامت بدن با فلفل قرمز

فلفل قرمز را نباید با فلفل سیاه یا سرکه و یا خردل که هر یک به نوعی در ردیف چاشنی‌های تند هستند اشتباه کرد، زیرا این‌ها محرک هستند در صورتی که فلفل قرمز آرام بخش و مسکن است.

---

این روزها با تغییر روند آداب غذایی و محبوبیت غذاهای اسپایسی در میان عموم مردم، مصرف فلفل قرمز نیز رشد چشمگیری پیدا کرده است. فلفل قرمز یکی از گیاهان بسیار مفید درمانی است.

به دلیل افزایش وزن و چاقی بسیاری از شرکت‌های تولید کننده‌ی مواد غذایی چربی را از محصولات خود حذف کرده‌اند. زمانی که چربی از غذایی حذف می‌شود، مزه و بوی آن از بین می‌رود و فلفل جایگزین مناسبی برای بازگرداندن طعم و عطر طبیعی به خوراک‌ها محسوب می‌شود. هر چقدر مردم بیشتر غذاهای تند مصرف کنند، حرارت و گرمای بیشتری نیز در وجود خود احساس خواهند کرد. دیده شده که وقتی سن افراد بالا می‌رود، فلفل بیشتری به غذاهای خود اضافه می‌کنند. از نظر فیزیولوژیک با افزایش سن حس چشایی تحلیل می‌رود و باید نسبت به دوران جوانی چاشنی بیشتری مصرف کرد تا همان طعم قبلی احساس شود.

دلیل تند بودن فلفل

تندی فلفل قرمز معمولاً بر اساس مقیاسی که داروشناس معروف "ویبور اسکاول" در سال 1912 اختراع کرد، محاسبه می‌گردد. به عنوان مثال فلفل شیرین دارای اسکاول صفر می‌باشد، فلفل دلمه‌ای دارای اسکاول 5000 و اسکاول پودر فلفل قرمز یا سیاه چیزی در حدود 25000 تا 300000 تخمین زده می‌شود.

در مصرف داخلی در عین حال که نیروبخش است ضد اسپاسم نیز می‌باشد. برای کلیه، طحال و لوزالمعده مفید است. در موارد قفل شدن فک‌ها که در برخی موارد

رخ می‌دهد اثر مفید دارد